Бир кабагы жарык, таланттуу досубуз боорунан жабыркап, аны алмаштыруу зарыл болуп турат. Чет өлкөдө алмаштырууга көп каражат кетет экен. Ош шаарындагы достору чогулдук да, каражат топтоо үчүн акцияларды уюштуруп, маалымат тарата баштадык. Түрдүү идеяларды айттык. Журналисттер да жардам беришти.
Алгач биз кылган аракеттер дубалга тийген таруудай аркага секирип жаткандай туюлду. Бирок кайткан жокпуз. Улам бир идея менен чыгып, улам бир кишинин кулагына куюп отурабыз. Ошентип, эч кандай майнап чыкпачудай болуп жатып деле бир топ каражат топтолуп калыптыр. Анан интернет колдонуучулардан каттар келип, чалуулар түшө баштады. Башка шаарлардагы тааныш-досторубуз аракетке өтө башташты.
“...Мен эмне жардам бере алам?”
“...Дарегиңерди айткылачы, мен акча жиберейин дедим эле.”
“...Алматыда да акция уюштурууну ойлонуп жатам, бир аракет кылайын.”
“...Колуман келгени ушул болуп калды, аз да болсо кабыл алып коюңуздар, досуңуздар айыгып кетсин.”
“Азырынча ушуну ала тургула. Акча топтоло берсин балдар, таптакыр жетпей баратса, машинемди сатып берем.”
"...Ага, арзыбаган акчамды сиз айткан жигитке бердим, ыраазы болуңуздар, досуңуздардын ден соолугу мыкты болуп кетишине чын жүрөгүмдөн тилектешмин, көпчүлүк ушинтип тилеп отурсак, кудай таалам албетте берет..."
"... Мүмкүнчүлүгүм ошого жетти, көп акчалуу болсом, эх, анда аябайт болчумун. Сиздердей адамды көргөндө биздин четте турганыбыз болбос. Бизге ушундай жакшы жол көрсөттүңүздөр, ыракмат сиздерге."
“... Биз жамаатыбыз менен бир күндүк айлык акыбызды которобуз...”
“...Жүрөк сиздер менен бирге!.."
Дагы көп каттар, көп смстер бар. Менден башка досторго да тынбай келип жатат. #IsmanLife акциясынын уюштуруучулары, достор чогулуп түшкөн акча, келген каттар тууралуу бири-бирибизге маалымат беребиз.
Жүрөктү эң толкундантканы досубузга бир аял чалып, мен акчалай жардам бере албасам да донор болуп берейин, алтындарым, жаш бала экенсиң, өлүмгө кыйбай турам”,-дептир. Досубуз жаш адам донор боло аларын айтса, анда “27 жаштагы сиңдим бар, болбосо ал берет”, - деген экен. Угуп алып толкунданып кеттим. Жашып кеттим.
"Жапалак" унаа базары. Ош
Унаа базарына барып кофе, чай сатып жүрсөк, алгач жаа бою качып жатышкан. Анан бир аз маалымат алгандан кийин көпчүлүк эл чын дилинен кофе, чайыбызды сатып алып жатышты. Айрымдары “Кофеңерди башкага сатып алгыла, мен жөн эле берейин. Досуңар айыгып кетсин”,-деп салымдарын кошушту. Артыбыздан ээрчип келип кошуп жатышты. Ал тургай ошол жерде куймак, кофе сатып отурган эже: “Менден албай, мына бул жигиттерден алгыла, менин соодам эмки базарда жүрсө деле жетет”,-деп кардарларды бизге үгүттөп турду. Ошол жерде ашкана иштеткен аке столдорун алып келип, ашканасынан ток чыгарып берип жардамдашып жүрдү.
Жанды эң ачыштырганы "Силер чындап эле уюштуруп жатасыңарбы, алдап акча таап жүргөн жоксуңарбы?" деп шекшиген жигиттин сөзү болду. Заманаң куурулуп кетет экен. Чынында ал жигит күнөөлүү эмес ошентип шекшигени үчүн. "Сүткө оозу күйгөн айранды ууртап ичет" дейт го. Балким ошондой жол менен элден акча жыйнаган шылуундарды көргөн окшойт.
Бирок жогорудагы окуя бизди биротоло капа кылып койгон жок.
Унаа базарындагы баласы да, карысы да, башка улуттун өкүлдөрү да кайдыгер болбой, тилегин айтышып, аз болсо да кабыл алып койгула деп көтөрүп жүргөн кутубузга акчасын салып жүрүштү.
Көрсө, адамдардын жашоо абалы, жашы, мүнөзү, тышкы көрүнүшү, кийими, тили башка-башка болгону менен боор оорусу, жүрөк согуусу бирдей экен. Арааны жүрүп турган ааламдашуу доорунда адамдардын жүрөгү муз болуп бараткандай туюла берчү. Бири-бирибизге боор бербей, байлык, мансап деп жашап калгандай сезиле берер эле. Көрсө, мен өзүм ошентип жашап жаткан экем. Элдеги мээрман жүрөктөр миңдеген жылдардан бери жашап келсе, мындан ары миңдеген жылдар бою жашай берет деп ишене баштадым. Боорукердик картайбайт да, эскирбейт да экен.
Муздай тоңгон жүрөктөрдү кайрымдуулук менен эритсе болорун туйдум.
Элдерден болгон бул жакшылыктарды көрүп, угуп, досубуз кадимкидей жашоого кумары артып, чыйралып келатат. Биз болсо үмүт менен аракетибизди андан ары улап жатабыз.
Ооба, биз болгону керектелүүчү сумманын ондон бирин эми чогулттук. Бирок боорукер адамдар бар турганда калганы да тез арада топтолоруна күмөнүм жок.
Биз акча топтобой эле, адамдардан мээр-шыбага, боорукердик, адамдык асыл сапаттарды топтоп жатыппыз. Берген сайын ал сапаттар азайбай, өздөрүндө кайра көбөйүп жатыптыр.
Улукбек Омокеев, блоггер